Inmiddels heb ik alweer acht jaar moederschap achter de rug. Wat een reis. Een reis vol liefde, leren, fouten maken, en telkens weer proberen iedere dag weer. Elk jaar neem ik even de tijd om terug te blikken en mijn inzichten op papier te zetten zodat ik het volgende jaar weer beter kan doen. Dit jaar is extra speciaal, want na acht jaar voel ik dat sommige dingen eindelijk een beetje op hun plek vallen – alsof alles een beetje is uitgekristalliseerd. Toch blijft elke fase uniek, met nieuwe uitdagingen en prachtige momenten.

Vooral wanneer je kind heb met een groots karakter, die je vervolgens uitdaagt op je eigen ontwikkeling. Die je pusht om in je eigen grootsheid te stappen.
Hier deel ik mijn grootste lessen tot nu toe.

—

1. Iedereen doet maar wat (en dat is oké!)

Het moederschap is geen perfect geplaveid pad. Iedere ouder doet zijn of haar best en uiteindelijk doet iedereen ook maar wat. Wat werkt voor de één, werkt niet altijd voor de ander. Ik heb geleerd om mezelf (en anderen!) hierin de ruimte te geven. En als iemand toch een mening heeft over hoe jij opvoedt? Uhm, heb ik maar één ding op te zeggen. KIJK NAAR JEZELF! Wat we wel kunnen doen is zo nu en dan luisteren hoe andere moeders het aanpakken en van hun creativiteit leren!
Dusj lieve vrouw, geef jezelf een schouderklop, schenk jezelf een kop van mijn ontspanningsthee in, neem een slok, en glimlach lief. Zucht diep, haal adem of gil het in je kussen uit. Je doet het geweldig, je doet wat je kunt en dat weet je.

—

2. Zelfzorg is goud

Zelfzorg is niet alleen belangrijk, het is essentieel. Of het nu gaat om een uur wandelen voordat iedereen wakker wordt, een moment stilte voor jezelf, of even diep ademhalen terwijl de chaos om je heen draait. Zelfzorg gaat niet alleen over fysieke gezondheid, maar ook over je mentale en spirituele welzijn. Hoeveel rust neem je? Hoe voed je jezelf? Hoe staat het met je seksuele gezondheid? Je kunt alleen goed voor je kinderen zorgen als je eerst goed voor jezelf zorgt. En soms, als de chaos écht overweldigend wordt, helpt het mij om even te verdwijnen met een kop thee , een wandeling of een beurt. – alsof ik mezelf toestemming geef om te ademen.

—

3. Voorleven is opvoeden

Kinderen zijn kleine spiegels. Ze doen niet wat je zegt, maar wat je doet. Wil je dat je kind gezond eet, beweegt, of met respect spreekt? Begin bij jezelf. Hier thuis doen we veel samen – van koken en schoonmaken tot hoepelen en dansen in de woonkamer. Het is geen perfecte machine, maar het samendoen versterkt onze band én helpt hen leren wat verantwoordelijkheid is. En eerlijk? Na een intense dansparty is iedereen een stuk vrolijker en kan er weer gelachen worden.

—

4. Geef ruimte aan groei en troep

Kinderen hebben vrijheid nodig om zichzelf te ontdekken. Troep maken, spelen, experimenteren – het hoort er allemaal bij. Ja, mijn huis is misschien niet altijd Pinterest-perfect, maar mijn dochter krijgt de ruimte om haar eigen creativiteit en autonomie te ontwikkelen. Ze leert op haar tempo, in haar stijl. En daar zit zoveel schoonheid in. Vooral als thuisscholer is het aanpoten om je huis op orde te krijgen of te houden. Wij hebben iets meer in huis omdat je al je ‘school’ spullen er ook nog bij een heb. Het is een ander soort huishouden wat je runt! Enne wederom gun jezelf 10 of 15 minuten rust met ja een kop thee terwijl je de bende in je huis negeert! Mijn tip zorg voor orde en dat alles een vaste plek heeft. En doet eens in de zoveel tijd een deep clean waarin je ook veel wegdoet!

—

5. Geniet van de kleine momenten

Met de drukte van alledag vergeten we soms stil te staan bij hoe magisch het leven met kinderen is. Nu ze 8 jaar is geworden sta ik erbij stil hoe snel ze is gegroeid sinds vorig jaar. Letterlijk! Ze is 12 centimeter gegroeid en haar mondigheid en karakter is ook meer op de voorgrond getreden. Dit is niet altijd makkelijk, maar stiekem ben ik best trots op hoe zij in de wereld staat, haar open levensvisie en positiviteit. En ondanks de bende kan ik nu inzien hoe creatief ze is.

Sta stil bij die ene opmerking over hoe mooi de wolken eruitzien, of dat moment dat ze je ineens heel hard knuffelen – dát zijn de dingen die blijven hangen. Tot hun zevende leven kinderen grotendeels in een magische wereld, en wij mogen daarin meewandelen. Knuffel je kind wat vaker vooral wanneer ze geprikkeld zijn! Dit werkt zalvend!

—

6. Knuffels zijn onmisbaar

Van de tijd dat ze als baby praktisch op je woonden, tot nu – een achtjarige die al bijna je kin raakt en steeds vaker haar eigen pad bewandelt. Heb ik extra knuffels op de dag ingeroepen. Wij mensen zijn het zo niet gewend om aangeraakt te worden terwijl wij chornisch te kort komen. Als grote mensen al een tekort komen, dan werkt dat door voor kinderen!

Knuffels zijn een vorm van verbinding die wij nooit mogen onderschatten. In ons huis knuffelen we zoveel mogelijk, want aanraking is helend. En soms, tijdens een groeispurt, kruipt ze nog in bed om tot rust te komen. Tja, wij mensen zijn gemaakt om samen te slapen alleen in de Nederlandse cultuur is dit RAAR! Terwijl het juist kan zorgen voor rust bij het kind. Toch koester ik deze momenten, want ze worden steeds schaarser. Ja soms is het onrustig wanneer een kind bij je slaapt, maar tegelijkertijd zo verbindend.

—

7. Blijf spelen (met hen en met jezelf en nee niet op die manier in deze context!)

Spelen is niet alleen voor kinderen – het is ook voor ons. Door te blijven spelen blijf ik jong, blijf ik verbonden met mijn dochter, en herinner ik mezelf eraan dat het leven niet alleen serieus hoeft te zijn. Samen dansen, springen, hinkelen, zingen – deze momenten zijn goud waard en blijven altijd bij.

Ik weet nog dat ik met mijn moeder sprintjes trok en zij mij eruit rende, of stoeide en ik kon het niet van haar winnen. Ook kan ik mij herinneren dat mij moeder altijd aan het klieren was en zichzelf was. Dus ja ik klim op mijn 40ste nog in bomen, doe de spagaat en radslag en sta in de woonkamer in de handstand. Op het moment dat je stopt met spelen en dus leven wordt je oud. Voor het belang van je kind(eren) en jezelf blijf spelen!

—

8. Bonus: Blijf leren en je ontwikkelen
Niemand is perfect. Blijf leren over jezelf, wie ben jij? Wat zijn je triggers? Kun je bepaald gedrag afleren? Hoe wordt je meer je ontspannen zelf? Dit vloeit voort in je ouderschap kan ik je verzekeren. De kinderen die de afgelopen jaren geboren zijn, zijn van een heel ander kaliber en hebben heel anderen dingen nodig. En een troost. Wij doen het inmiddels alweer veel beter dan onze ouders. En hebben de taak om generationeel trauma te ontrafelen zodat wij steeds meer en meer tot onze kern komen.

Een reis zonder handleiding

Acht jaar moederschap heeft me geleerd dat er geen vaste regels zijn, alleen richtlijnen die je zelf vormgeeft. Kinderen leren ons minstens zoveel als wij hen. Ze confronteren ons met onszelf, dagen ons uit, en laten ons zien wat écht belangrijk is: liefde, verbinding en (bewuste)aanwezigheid.

Hulde aan ontspannen moederschap – met hier en daar een rauw randje, een dansje in de woonkamer, en een kopje heerlijke ontspanningsthee. Want ja, zelfs een moeder mag een momentje voor zichzelf hebben.

—