Eind 2009 vond er een moment plaats wat mij voor altijd heeft doen veranderen. Mijn burn-out was zo ernstig geëxplodeerd dat ik fysiek en geestelijk niet meer functioneerden. Alles wat je je kunt bedenken lag overhoop. Diagnose auto-immuunziekte, PCOS en een hormonale disbalans.

Dit was het moment dat ik hersenen kreeg. Alle stekkers eruit en mijn hart gaan volgen. De verbinding herstellen tussen lichaam en geest, hoofd en hart. Het was een lange weg met ups and downs, maar die ups werden er steeds meer en steeds langer.

Slapen en bewegen. Ik had zo een roofbouw gepleegd van jaren dat al mijn reserves op waren. Het eerste regime was twee weken slapen daarna moest ik gaan bewegen. Goed eten werd ook steeds meer een ding en zo had ik een ritme van slapen, goed eten en bewegen. Langzaam aan kreeg ik steeds meer energie. Door mijn PCOS kon/kan ik niet heel goed koolhydraten verwerken dus schrapte ik deze een tijd uit mijn dieet. Met als gevolg ik begon langzaam aan af te vallen en steeds meer energie te krijgen. Het is echt een levensstijl dus geen korte termijn oplossing.

Een kennis van mij had mij weleens verteld over meditatie mp3’s en deze deed ik sporadisch. Totdat ik bij mijn moeder voor de boekenkast stond en daar het boek van Shakti Gawain zag ‘Leven in het licht’. Dit boek had ik opengeslagen en die meditatie deed ik dezelfde avond toen ik een astma/angstaanval had. Een gevoel van warmte en rust gleed als een warme deken over mij heen. Ik wist toen dit is wat ik dagelijks moet toevoegen om te herstellen. Positieve gedachtes en heel veel trauma’s loslaten. Mijn reis was er één van een diepe lange weg. Van de donkere diepte naar het licht. De depressies kwamen en gingen. Soms stond ik op het punt om er een einde aan te maken, maar mijn liefde voor het leven overwon het van de donkere gallische gedachten en demonen. Zo nu en dan kwamen er engelen op mijn pad in de vorm van mensen die mij weer op weg hielpen om het volgende stuk los te laten en te helen.

Zo kwam ik in aanraking met De Hekserij, maar uiteindelijk ben ik op mijn pad gekomen van Medicijnvrouw/Sjamaan. Mij zelf helen heeft altijd voorop gestaan op een natuurlijke manier. Ademen, zweten (bewegen, dansen en yoga) en koud water plonsen zijn mijn redding geweest. Tevens mijn instelling als je een sessie doet van een uur of twee ben soms sneller van je SHIT af dan dat je het hebt opgelopen in tig jaar. Zo kwamen de thema’s steeds sneller naar voren om er mee te dealen en er afscheid van te nemen.

In 2014 begin 2015 had ik mijn laatste depressie. Ik was er echt klaar mee! Ik zag al een tijdje foto’s op Facebook voorbij komen van mensen die koud water plonsde. De energie spatte ervan af en ik voelde ik wil dit ook! Ik ging naar een plons moment om 6.15 zat ik in de auto om 6.30 was ik er en daar stond een boom lange man Albert-Jan leuk dat je er bent echt STOER van je! Mijn instelling wederom als het niets is kan ik er altijd mee stoppen. Echter als je dit hebt meegemaakt en gevoeld. Weet je wat levenskracht is! Weet je wat OER is! Weet je wat je kan en wat je krachten zijn!

In januari 2015 zei ik JA tegen het leven! Na een jaar rond geplonsd te hebben vond ik alles leuk aan mezelf, het leven, was ik van mijn allergieën af. Voelde ik liefde LIEFDE LIEFDE! Onvoorwaardelijke liefde voor alles. Je staat in verbinding met alles in het leven. Door het plonsen vielen de oogkleppen nog meer af en ging ik zien wat er echt belangrijk is in het leven. Ging ik die ui nog meer af pellen en nu ben ik bij mijn kern aangekomen. Ik hoef niets meer dan te zijn.

In maart 2015 kwam ik erachter dat ik al tien weken verwachting was. Eerste trimester zat er al bijna op! Mijn lichaam was zo gezond geworden dat ik het leven kon gaan schenken aan een mens. Ik voelde mij zoals ik ben een mens, een vrouw en een moeder. Dit is wie ik ben niets meer en niets minder. Het is heerlijk dit leven!

 

De tijd is gekomen om mijn ervaringen te delen en andere te ondersteunen op hun pad.

Het pad op weg naar het hart.
Liefs Michelle