Voor degene die mij niet kennen: Ik ben een echte zonne liefhebster! Yoni-zonnen, in je blote bips in de zon liggen heerlijk! Nu moest ik zo hard lachen toen iemand mij beschuldigde dat ik vanuit religieuze overtuiging binnen zou zitten en de zon zou mijden.. AFIJN! Je hebt de zon nu eenmaal nodig! Wij kunnen niet zonder! Sterker nog wij hebben hem nodig! 

Er zijn van die momenten waarop je voelt: dit heb ik zó nodig. Je stapt naar buiten, het licht raakt je gezicht, je sluit je ogen, en ineens lijkt alles in jou te ontspannen. De zon is meer dan een bron van warmte of een uitnodiging om naar buiten te gaan. Het is medicijn, ritmegever, hormonale gids. Voor ons mensen is het essentieel, maar in deze blog ga ik in waarom vooral voor ons vrouwen.

In onze moderne levens — vol schermlicht, binnenmuren, deadlines en kunstmatig licht — raken we steeds verder verwijderd van iets dat oeroud en essentieel is: natuurlijk zonlicht. Maar ons lichaam is niet vergeten hoe belangrijk die stralen zijn. En dat zit ‘m niet alleen in de vitamine D, maar ook in iets diepers. Iets ritmisch. Iets hormonaals.

Vitamine D: je innerlijke zon

Vitamine D is eigenlijk geen echte vitamine, maar een hormoonachtige stof die je lichaam zelf aanmaakt wanneer zonlicht je huid raakt. Zonder zon, geen aanmaak. En dat is een probleem, want vrouwen (zeker in ons klimaat) lopen massaal rond met een tekort. En dat tekort laat zich voelen: in je energie, je stemming, je immuunsysteem, je menstruatiecyclus. Soms zelfs in je botten en je hart.

Vitamine D speelt ook een sleutelrol in het reguleren van andere hormonen — denk aan oestrogeen, progesteron en testosteron. Het helpt je lichaam balans te houden. Regelmaat. Zachtheid én kracht. Geen supplement komt in de buurt van wat echte zon kan doen, zeker als je dit combineert met buiten zijn, bewegen en gewoon even voelen dat je leeft. Voetjes op de aarde en ADEMHALEN! 

Leptine: het ritme van verzadiging en vertrouwen

Maar wat veel mensen niet weten: de zon voedt niet alleen je vitamine D, maar ook je leptine. Leptine is een hormoon dat door je vetcellen wordt aangemaakt en dat je hersenen vertelt wanneer je genoeg hebt gegeten, wanneer je moet bewegen, en wanneer je moet rusten. Het is jouw interne gids voor energiehuishouding, gewicht, vruchtbaarheid en zelfs je stemming.

Maar… leptine is ontzettend gevoelig voor licht. En niet zomaar licht — ochtendlucht, ochtendzon. Zonlicht via je ogen en huid helpt je biologische klok (je circadiaans ritme) af te stemmen op de aarde. Dat ritme bepaalt weer hoe goed jouw leptine werkt. Wanneer je ’s morgens direct daglicht opzoekt — ook al is het bewolkt — geef je je lijf het signaal: ik ben wakker, ik ben veilig, ik ben afgestemd.

Vrouwen met leptineresistentie (wat lijkt op insulineresistentie) kunnen moeite hebben met afvallen, ervaren vaak constante honger, onrustige hormonen, vermoeidheid en soms zelfs burn-outklachten. En hoewel voeding zeker een rol speelt, begint het herstel veel eerder: bij het licht. Bij het opstaan, naar buiten stappen, de zon begroeten. Zonder bril. Zonder scherm. Zonder haast.

De zon is geen vijand, het is een bondgenoot

We zijn zo vaak bang gemaakt voor de zon. Alsof het ons beschadigt, ons veroudert, ons schaadt. Maar wat als we dat verhaal nu eens herschrijven? Wat als de zon niet iets is om tegen te beschermen, maar om je aan over te geven — met respect, met gevoel, met grenzen die je lichaam zelf aangeeft?

Je hoeft niet te bakken. Je hoeft niet op het strand te liggen. Maar laat je huid raken. Je gezicht, je armen, je benen. Al is het maar twintig minuten per dag. Laat de zon je voeden, als onderdeel van je ritueel. Drink je thee in het ochtendlicht. Loop een rondje met je blote huid. Of in je tuin zo bloot mogelijk! Ga met je kind naar buiten. Adem. Voel. LEEF! 

Want uiteindelijk is dit wat gezondheid is: terugkeren naar eenvoud. Ritme. Licht. Leven.